اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) ابزار جدیدی برای تسهیل حل و فصل اختلافات مربوط به اقلیم منتشر کرده است.

تغییرات اقلیمی یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهایی که امروز جهان با آن مواجه است. تغییر اقلیمی موجب طیف وسیعی از تأثیراتی می‌شود که بر همه افراد و همه‌جا اثر می‌گذارد. ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که تعداد اختلافات اقلیمی در سال‌های آتی افزایش یابد.

بنابراین، افراد، شرکت‌ها و دولت‌ها می‌توانند چه اقداماتی انجام دهند تا ریسک‌های بی‌شمار و پیچیده مرتبط با این پدیده جهانی را کنترل نمایند؟ ICC ابزاری برای کمک (و آماده‌سازی) کاربران و متخصصان این موارد تخصصی طراحی کرده است تا نیازهای آن‌ها را به حل و فصل اختلافات تسهیل نماید. منبع کاربردی این ابزار یعنی حل و فصل اختلافات مربوط به تغییر اقلیمی از طریق داوری و ADR[1] در تاریخ 28 نوامبر 2019 (برابر با 7 آذر 1398)، در رویدادی به میزبانی «وایت اَند کِیس (White & Case)» راه‌اندازی شد.

دلایل کاربردی بودن داوری و ADR[2] برای اختلافات مربوط به تغییر اقلیمی عبارتند از:

1. اجرایی‌بودن

آیا می‌دانستید که داوری از پوشش جهانی کنوانسیون تشخیص و اجرا رأی‌های داوری خارجی[3] یا معروف به کنوانسیون نیویورک بهره می‌جوید؟ این ویژگی، تشخیص و اجرای نظرات داوری میان مرزی که همیشه هم مربوط به دعوی قضایی نیست را ممکن می‌کند. همچنین داوری، دو ویژگی دارد؛ 1- دسترسی به دادگاه داوری تخصصی و 2- انعطاف‌پذیری درباره آن که داوری در کجا باید انجام یا شنیده شود. به علاوه، دادگاه‌های داوری می‌توانند چارچوب‌های زمانی واقعی اتخاذ کنند، دانش تخصصی به کار گیرند و تحت شرایط خاصی، دیدگاه‌های مشاوران دادگاه را بپذیرند و نیز فرآیندها را بر اساس ماهیت و حوزه اختلاف منعطف نمایند.

2. کارایی

 فوریت، بهنگام‌بودن و اجتناب از تأخیر هنگامی ضروری هستند که اختلافات مربوط به اقلیم مطرح می‌شوند؛ مانند برخی از تأثیرات محیط‌زیستی که ممکن است اگر در مراحل ابتدایی کنترل نشوند، پیامدهای برگشت‌ناپذیری داشته باشند. روش‌های داوری و ADR به خوبی با این نوع از اختلافات تناسب دارند، زیرا عمولاً سال‌ها می‌گذرد و صرف نظر از تعداد طرفین درگیر و پیچیدگی پرونده حل و فصل نمی‌گردد. داوران و قاضیان تحت قوانین داوری ICC[4]، قوانین میانجی‌گری ICC[5] و قوانین تخصصی ICC[6] با توجه به توانایی و مانند آن انتخاب می‌شوند. طرفین اختلاف به زمان به عنوان عاملی در حل و فصل اختلاف خود وزن بیش‌تری می‌دهند. دادگاه بین‌المللی داوری ICC ضمانتنامه‌های بنیانی و ملاحظات قانونی اجرایی را طرفین ذینفع حفظ می‌نماید. این طرفین افرادی هستند که از فرآیند بررسی نظر نهایی دادگاه ICC نیز منتفع می‌شوند. به علاوه، هنوز طرفین و دادگاه‌های داوری امکان اتخاذ برخی از روش‌های مدیریت پرونده را به منظور تسهیل حل و فصل اختلافات مربوط به تغییر اقلیم را دارند و می‌توانند توافق نمایند که از رویه‌های تسریع میان سایر روش‌های رایج استفاده کنند.

3. تناسب با نیازها

احتمالا، هنگام داوری اختلافات مربوط به تغییر اقلیمی، تنها و مهم‌ترین ویژگی اطمینان از وجود تخصص مناسب برای طرفین و دادگاه‌ها زمانی است که متوجه اختلاف و روش‌های خاص حل و فصل اختلاف می‌گردند. قوانین داوری ICC به طرفین اجازه می‌دهد که تأثیر قاطعی بر انتخاب داوران خود، خصوصاً با توجه به صلاحیت و مهارت داشته باشند. هنگامی که نوبت به کارشناسان می‌رسد، مرکز داوری بین‌المللی ICC، تحقیق سفارشی برای هر پرونده انجام می‌دهد تا افرادی را شناسایی کند با ضوابط خاص پرونده تناسب دارند. و تحت قوانین داوری و رویه‌های حل و فصل اختلاف ICC، چندین ویژگی دیگر، از جمله استفاده از شروط حل و فصل اختلاف به منظور حل و فصل اختلاف پیش از اجرای داوری؛ داوری اضطراری؛ اقدام‌های موقت و پیشگیرانه؛ و سایر روش‌های مدیریت هزینه و زمان را شامل می‌شود که ممکن است بر اساس نیازهای منحصر به فرد پرونده شما استفاده شود.

ICC به عنوان نماینده بیش از 45 میلیون شرکت در 100 کشور، تجربه، دانش و شبکه جهانی جهت اتخاذ اقدام جدی در مقیاس موردنظر را دارد. این تجهیز از طریق حمایت از چارچوب‌های سیاستی که از تعادل عملکرد یا فعالیت کسب و کارها به منظور دستیابی به هدف دیگر انتشار خالص صفر حمایت می‌کند، قابل اجرا است. در سطح بین‌المللی اقدام فوق، پیش از کنفرانس تغییر اقلیمی سازمان ملل[7] (COP25) راه‌اندازی شد. این اقدام شامل تمام موارد، داور، کاربر یا حتی مقام دولتی که باید به شکل موثری با پیچیدگی‌های پرونده‌های مربوط به اقلیم مواجه شود، از مثال‌ها و شروط نمونه قراردادها گرفته تا دیدگاه‌های ناشی از موسسات بین‌المللی مشهور می‌شوند.

مترجم: ف. عسکری